Πως έφτασε ο Κομμουνισμός στην Ελλάδα? Πως ο Κάρλ Mάξ ήταν ο μεταφορέας του Μαρξισμού-Κομμουνισμού κατ¨εντολην των Rothchild?
Ο Ρότσιλντ συνδέεται με τον Μαρξ από τους Ναζί και με τους illuminati, οι πεφωτισμένοι
Η οικογένεια Ρότσιλντ μετέτρεψε την Αριστερά σε εργαλείο, που συνέβαλε στη δόμηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων…
Ο πολιτικός χώρος της Αριστεράς συνδέεται με το εργατικό κίνημα που εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα στην Ευρώπη, το οποίο δυστυχώς δεν κατάφερε να εξαπλωθεί με φυσικό τρόπο και να βελτιώσει τη ζωή των φτωχών Ευρωπαίων, όπως ήταν ο αρχικός σκοπός του κινήματος, αλλά αιχμαλωτίστηκε από την πανίσχυρη οικονομικά οικογένεια Ρότσιλντ, η οποία μετέτρεψε την Αριστερά σε εργαλείο, που συνέβαλε στη δόμηση της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Οι Ρότσιλντ (Ασκεναζί Εβραίοι της Γερμανίας) κατάφεραν μέσα στον 18ο αιώνα να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, που σταδιακά θα οδηγούσαν στην επίτευξη του μεγάλου σιωνιστικού ονείρου, της δημιουργίας μιας παγκόσμιας και αιώνιας αυτοκρατορίας, όπου θα κυριαρχεί μία οικονομία, ένα κράτος και μια θρησκεία. Αφενός χρησιμοποίησαν τη δύναμη του χρήματος, αφετέρου τον αποκρυφισμό (μαγεία, δαιμονολατρεία), ο οποίος είχε διεισδύσει στην ευρωπαϊκή σκέψη με τη μορφή του ψευδο-φιλοσοφικού συστήματος της Καμπάλα.
Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, οι Ρότσιλντ με τους καμπαλιστές συνεργάτες τους πέτυχαν να ελέγξουν πλήρως τις κυριότερες τεκτονικές (μασονικές) στοές της Ευρώπης και να τις μετατρέψουν σε καμπαλιστικές-σιωνιστικές οργανώσεις. Έπειτα, μεθόδευσαν τη σύνθεση μιας ακόμη μυστικής οργάνωσης, η οποία θα επιχειρήσει να διαβρώσει κάθε ισχυρή θρησκευτική ή κρατική οντότητα, να αλλοιώσει κάθε κοινωνία, να προκαλέσει συγκρούσεις και πολέμους, μέχρι να διαλυθεί καθετί που θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στη μελλοντική αυτοκρατορία.
Συνεργάτης των Ρότσιλντ σε αυτήν την προσπάθεια ήταν ο Γερμανός Βάισχαουπτ (Adam Weishaupt) και η οργάνωση αυτή ονομάστηκε το τάγμα των ιλλουμινάτι (illuminati, οι πεφωτισμένοι), που ιδρύεται το 1776 στη Βαυαρία. Μασόνοι και ιλλουμινάτι γίνονται άμεσα συνεργάτες και συστρατιώτες στον κοινό αγώνα. Και με τους ισχυρούς τραπεζίτες Ρότσιλντ, που άρχισαν λίγο λίγο να υποδουλώνουν το ένα κράτος της Ευρώπης μετά το άλλο, μέσω του τραπεζικού συστήματος, η αόρατη αυτοκρατορία των Σιωνιστών έχει πλέον αρχιστράτηγο, αξιωματικούς, στρατιώτες και άφθονο χρήμα.
Οι πεφωτισμένοι οπαδοί του Βάισχαουπτ, του Τάγματος των ιλλουμινάτι, από τη Γερμανία εξαπλώθηκαν μυστικά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στη Γαλλία συνδέθηκαν, πάντα σε συνεργασία με τους μασόνους, με τους Ιακωβίνους, ενώ στην Αγγλία ίδρυσαν την Ένωση ή Σύνδεσμο των Δικαίων (League of Just, Bund der Gerechten). H Ένωση αυτή επρόκειτο να συνδεθεί με δύο πρόσωπα που επηρέασαν βαθύτατα τη νεότερη ιστορία, τον Μαρξ και τον Ένγκελς, οι οποίοι είχαν ιδρύσει το 1846 στις Βρυξέλες την Κομμουνιστική Επιτροπή (Communist Corresponding Committee).
Ο Μαρξ (Karl Marx) και ο Ένγκελς (Friedrich Engels) ένωσαν τις δυνάμεις τους με τους Δικαίους του Λονδίνου το 1847, δημιουργώντας την Κομμουνιστική Ένωση (Communist League), ενώ το 1848 δημοσίευσαν το περίφημο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Μέσα σε λίγα χρόνια, ο κομμουνισμός εξελίσσεται τόσο σαν θεωρητικό-φιλοσοφικό κίνημα, όσο και σαν πολιτική- κοινωνική δράση.
Καθώς μιλούσε για υπέροχα ιδανικά και ελπίδες, τη λύτρωση των φτωχών (προλετάριοι) από την καταπίεση, την κατάργηση της οικονομικής ανισότητας, την επικράτηση της δικαιοσύνης στην κοινωνία (ιδέες σχεδόν αυτούσιες μέσα από την Καινή Διαθήκη), επόμενο ήταν να αγγίξει τις καρδιές πολλών ανθρώπων, και μάλιστα ανθρώπων με ιδανικά και με αγωνιστική διάθεση. Πού να ήξεραν, βέβαια, αυτοί οι άνθρωποι που έγιναν κομμουνιστές, ότι από πίσω κρυβόταν ο σύντροφος Ρότσιλντ!
Οι εργάτες της Ευρώπης, με την ορμή του νεοφανούς κομμουνιστικού κινήματος, οργανώθηκαν και το 1864 αποφάσισαν την ίδρυση της Διεθνούς Ένωσης Εργατών, της Πρώτης (Α΄) Διεθνούς, για να συσπειρώσουν τις δυνάμεις του παγκόσμιου προλεταριάτου. Εκεί βρέθηκαν διάφορες προσωπικότητες, με σοσιαλιστικά οράματα, αλλά δεν είχαν όλοι τις ίδιες γνώμες. Η Αριστερά ήταν πλέον μια δυναμική πραγματικότητα, αλλά ποια πορεία θα ακολουθούσε στην πράξη;
Όταν η ομάδα των Δίκαιων Ανδρών προσέλαβε τον Κάρλ Μάξ να συντάξει το Κουμουνιστικό Μανιφέστο στο 5ο μέρος ελέγε <<..συγκέντρωση της πίστεως στα χέρια του κράτους ,μέσω μίας Εθνικής Τράπεζας με εθνικόν κεφάλαιον και αποκλειστικότητα μονοπωλίου.>>
Στις 30 Μαρτίου του 1841 δημοσιεύεται ο νόμος «Περί συστάσεως Εθνικής Τραπέζης» (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αριθ. 6 της 30 Μαρτίου 1841, σ. 59) σύμφωνα με τον οποίο η Εθνική Τράπεζα είναι ανώνυμη ιδιωτική εταιρεία με έδρα την Αθήνα και με κεφάλαιο 5.000.000 δραχμών, μοιρασμένο σε 5000 μετοχές των 1000 δραχμών.
Από τους ιδρυτικούς μετόχους της Τράπεζας το 1841, ήταν το ελληνικό κράτος με 1.000 μετοχές από τις 5.000. Άλλοι μεγάλοι μέτοχοι ήταν ο Νικόλαος Ζωσιμάς με 500 μετοχές, ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος με 300, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας με 200, ο Κωνσταντίνος Βράνης με 150, ο Αδόλφος Γραφ με 146 και ο Θεόδωρος Ράλλης με 100. Η τράπεζα Rothshild Frères Paris αγόρασε 50 μετοχές, ενώ άλλες 50 αγόρασε ο Εϋνάρδος στο όνομά της για να τονώσει το κύρος της νέας τράπεζας.
ΑΡΑ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ ΤΟ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΩΤΟΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΣΤΙΣ 21 ΦΕΦΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 1848
Απόσπασμα απο τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών
Εν ονόματι των ιουδαϊκών και σιωνιστικών οργανώσεων, ο μέγας Ραββίνος Hertz, συνοδευόμενος υπό του Μ.Α.Μ. Woolf, μεταβαίνει και αυτός να επισκεφθή τας Βρεταννικάς Κτήσεις και τον Καναδάν δια να δώση οδηγίας εις τας διεσκορπισμένας ισραηλιτικάς Κοινότητας, να εξάψη τον θρησκευτικόν ζήλον των και να συλλέξη κεφάλαια, προοριζόμενα δια την ίδρυσιν εν Λονδίνω, ως ενθυμίου του Πολέμου, μεγάλου ισραηλιτικού ιεροδιδασκαλείου.
Και ο επίσημος χαρακτήρ, τον όποιον η Κυ-βέρνησις απέδωκεν εις την αποστολήν ταύτην, επικυρούται δια του συμποσίου, το οποίον προσεφέρθη εις τους ταξειδιώτας την παραμονήν της αναχωρήσεως των.
Οι υπουργοί, οι αντιπρόσωποι του Καναδά και των αποικιών αντεπροσωπεύοντο εις αυτό.
Ο επικεφαλής του συμποσίου Λόρδος Ρώτσιλο (Rothschild), ήγειρε πρόποσιν: «υπέρ της Κυβερνήσεως της Αυτού Μεγαλειότητος» και διεκήρυξεν ότι μεταξύ των Κυβερνήσεων, αίτινες διηύθυναν τας τύχας της Μεγάλης Βρεταννίας, ουδεμία, ως η σημερινή, δεν είχε «δείξει τόσην ειλικρινή συμπάθειαν εις τα σχέδια και εις το ιδεώδες των Ιουδαίων».
Απαντών, εν ονόματι της Κυβερνήσεως, ο Λόρδος Μίλνερ, ηΰχαρίστησε τον πρόεδρον δια τον έπαινον και προσέθεσεν αδιστάκτως, ότι η Βρεταννική Κυβέρνησις είχεν ευρέως ανταμειφθή δια την φιλοϊουδαϊκήν πολιτικήν της! Εις την πόλιν του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδος της Ν. Αφρικής (Cape Town oj Good Hope), εις το Ντέρμπαν (Durban) της Νατάλης Ν.Α., εις την Ιωαννούπολιν (Johannesburg), την πρωτεύουσαν του Τράνσβααλ, εις τας αυστραλιανάς πόλεις, παντού, οι απεσταλμένοι του Ισραήλ εγένοντο δεκτοί με πριγκηπικάς τιμάς.
Αι πολιτικαί και στρατιωτικαί αρχαί ήρχοντο πρός υποδοχήν των, τους ηΰχοντο το «ως ευ παρέστησαν» και ετίθεντο εις τας διαταγάς των.
Ο Ρότσιλντ συνδέεται με τον Μαρξ από τους Ναζί
Γερμανός ιστορικός χαρακτηρίζει τους δύο «αδελφούς στο αίμα και στο πνεύμα»
ΒΕΡΟΛΙΝΟ, 7 Ιουλίου. — Το πρώτο συνέδριο Γερμανών ιστορικών υπό το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, το οποίο άνοιξε χθες στην Ερφούρτη με ομιλία του Δρ. Walther Frank, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ιστορίας του Τρίτου Ράιχ, άρχισε να ασχολείται με το εβραϊκό ερώτηση σήμερα. Ο καθηγητής Wilhelm Grau εξαπέλυσε επίθεση στον Οίκο των Rothschild ως δεσποτισμό των εβραϊκών οικονομικών. Αυτός είπε:
"Οι Ρότσιλντ εισήγαγαν τον κανόνα του χρήματος στην ευρωπαϊκή πολιτική. Τα χρήματα χωρίς πατρίδα, χωρίς ψυχή και χωρίς πίστη έγιναν η κυρίαρχη επιρροή στην πολιτική. Οι Ρότσιλντ ήταν οι υπηρέτες του χρήματος που ανέλαβαν να ανακατασκευάσουν τον κόσμο ως εικόνα του χρήματος και του Το χρήμα και η απασχόληση του πλούτου έγιναν νόμος της ευρωπαϊκής ζωής.
"Η ιδέα ενός κόσμου που κρατούνταν από τα γερμανικά οικονομικά δεν περιελάμβανε έθνη, μόνο οικονομικές επαρχίες. Αυτή η ιδέα σχετίζεται στενά με αυτή των μαρξιστών. Ο Ρότσιλντ και ο Μαρξ ήταν αδέρφια στο αίμα και στο πνεύμα. Η νίκη του εθνικοσοσιαλισμού έπληξε το πρώτο πραγματικό πλήγμα σε διεθνή αυτής της μορφής και υπενθύμισε τα έθνη στα πραγματικά τους καθήκοντα».
Υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε σχεδόν ένα ευρωπαϊκό κράτος που να μην χρωστάει στους Ρότσιλντ στο πρώτο μισό του δέκατου ένατου αιώνα, ο καθηγητής Γκράου κατηγόρησε ότι αυτοί έλεγχαν την εξωτερική πολιτική. Είπε ότι οι σχέσεις με διάφορα ευρωπαϊκά έθνη έγιναν μέρος του χρηματοπιστωτικού συστήματος των Ρότσιλντ και άλλων Εβραίων καπιταλιστών και χειραγωγήθηκαν τόσο ώστε να αποφέρουν μέγιστο κέρδος.
Οι Ρότσιλντ, είπε επίσης, δεν είχαν καμία αρχή στη χειραγώγηση της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, εκτός από την επιθυμία για κέρδος, επειδή θεωρούσαν ότι συσσωρεύοντας πλούτο μπορούσαν να βοηθήσουν καλύτερα τους λιγότερο ισχυρούς Εβραίους αδελφούς τους. Από το 1878, είπε ο καθηγητής Γκράου, ο Οίκος των Ρότσιλντ ήταν αντιγερμανικός. Τόνισε ότι ο οίκος δεν δημοσίευσε ποτέ τα αρχεία του.
Ο καθηγητής Christoph Stedding προηγήθηκε του καθηγητή Grau με μια διάλεξη που επιτέθηκε στους Γερμανούς «ιστορικούς του πολιτισμού». Δήλωσε ότι η πολιτιστική ιστορία είναι υπόθεση για έθνη χωρίς ιστορική αποστολή. Ο ερχομός του εθνικοσοσιαλισμού, ισχυρίστηκε, έφερε μια γερμανική ιστορική αποστολή. Η έλευση του εθνικοσοσιαλισμού, υποστήριξε, έφερε τους Γερμανούς ιστορικούς πίσω από την πολιτιστική ιστορία στην πολιτική ιστορία που είναι η μόνη πραγματική ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου