Ο “μεγάλος περίπατος” που γίνεται “μεγάλος απόπατος” με τον Κώστα Μπακογιάννη να θεωρεί ότι παίζει με τα παιχνίδια του και όποτε θέλει φυτεύει, όποτε θέλει ξεριζώνει, σπάει πεζοδρόμια, διαλύει μια πόλη.
Χθες λοιπόν, ο Πορφυρογέννητος, ξέθαψε τους 22 φοίνικες που είχε φυτέψει τον Ιούλιο του 2020 σε μεγάλες ζαρντινιέρες στην Πανεπιστημίου.
Το κόστος τους ήταν 1.700 ευρώ ο ένας- συνολικά 40.000 ευρώ.
Θα τους φυτέψει λέει κάπου στο Γουδή και κάποια στιγμή θα τους ξαναφέρει στο κέντρο της πόλης!!!
Οι περιπέτειές μας δεν τελειώνουν!
Είναι καλό να διατηρούμε την παιδικότητά μας μεγαλώνοντας, όμως ο Δήμαρχος Αθηναίων λειτουργεί ως ένα παιδί που βλέπει κάτι και το θέλει. Ενθουσιάζεται, πρέπει να του το φέρει ο Άγιος Βασίλης, πώς το λένε; Έτσι, έχοντας θαυμάσει τα πλατάνια στην Ευρυτανία και το Καρπενήσι, θέλει να τα βάλει στο κέντρο της Αθήνας! Όχι απλά κέντρο, καράκεντρο, μιας και μιλάμε για την Πανεπιστημίου!
Ο Δήμαρχος Αθηναίων νιώθει ένας Μεγάλος Πολιτικός Άνδρας. Σκέφτεται όσο τίποτα άλλο την κληρονομιά που θα αφήσει και πως θα τον σκέφτονται οι γενιές μετά. Οικογενειακό τους είναι να περιτριγυρίζονται από αυλοκόλακες, οπότε δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος για να φαντασιώνεται μεγαλεία.
Οι Ουασινγκτονίες πέραν του γεγονότος πως δεν αποτελούν ενδημικό φυτό ή πως αγοράστηκαν σε διπλάσια τιμή, ήταν μια καλή επιλογή από την άποψη πως έχουν μειωμένες ανάγκες σε νερό. Αντίθετα τα Πλατάνια έχουν τεράστιες ανάγκες σε νερό, φτάνουν έως και τα 30 μέτρα και είναι αιωνόβια. Δημιουργούν μεγάλο και περίπλοκο ριζικό σύστημα, ακριβώς για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε νερό. Χρειάζονται υγρά εδάφη και στραγγιζόμενα, το ακριβώς αντίθετο με το κέντρο της Αθήνας. Το Πλατάνι οφείλει να βρίσκεται σε απόσταση από οποιοδήποτε οικοδόμημα, καθώς οι ρίζες του διογκώνονται και καταστρέφουν κάθε κτίριο που θα βρεθεί στο διάβα του. Μπορεί να τοποθετηθεί μονάχα κοντά σε υδροφόρα μέρη, επαναλαμβάνουμε, με τρεχούμενο νερό. Ταυτόχρονα το μέγιστο ύψος των 30 μέτρων ακόμα και αν χειραγωγηθεί με κόψιμο στις κορυφές, θα αποτελέσει πρόβλημα για όλη την Αθήνα. Με λίγα λόγια το πλατάνι κερδίζει και το καρέ του άσου.
Τα πλατάνια δεν είναι φτιαγμένα για ξηροθερμικές κλιματικές συνθήκες. Τα πάνε υπέροχα σε υψόμετρο και σε παραποτάμιους τόπους. Ακόμα και αν φυτέψεις ενδημικό (ελληνικό στην περίπτωσή μας) είδος πλάτανου, από τον Μάιο θα έχει τεράστιες ανάγκες σε νερό. Στην Αθήνα τα πλατάνια θα καταστρέφουν δρόμους, πεζοδρόμια, κτίρια, υποδομές, σωλήνες ύδρευσης, σωλήνες αποχέτευσης, καλώδια δικτύων και εν τέλει, καλώδια ηλεκτρισμού. Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι έτοιμος να καταστρέψει το μέλλον της Αθήνας και μάλιστα με χαρά. Αφού θέλει πλατάνια το παιδί, τι να κάνει; Να βάλει νερατζιές; Η δε ανάπτυξη είναι ταχεία και το μεγαλύτερο μέρος της θα κινηθεί προς την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Το πλατάνι χρειάζεται νερό, αν δεν του το δώσεις, θα βρει μόνο του. Θα το βρει όμως.
Αυτή η συζήτηση συμβαίνει την ώρα που σε όλη την Αθήνα φυτεύεται γκαζόν, τα γήπεδα γκολφ θεωρούνται «επένδυση» και δεν λαμβάνει χώρα καμία προσπάθεια εξοικονόμησης ή εξορθολογισμού της χρήσης νερού. Έχεις τα χρήματα; Πληρώνεις και ξοδεύεις όσο νερό θέλεις. Την ίδια στιγμή στην Μάλτα χτυπάει καμπανάκι, λόγω έλλειψης πόσιμου νερού και αναγκάζονται να στραφούν στην αφαλάτωση, που είναι πάρα πολύ επισφαλής διαδικασία σε περίπτωση πετρελαιοκηλίδων και θαλάσσιας ρύπανσης. Οι μεγαλύτεροι από εμάς θυμούνται την περίοδο 1991-1993 όπου ειδικά η Αθήνα αλλά και ολόκληρη η Ελλάδα αντιμετώπιζε πρόβλημα με την έλλειψη πόσιμου νερού (λειψυδρία). Για να έρθει ένας Δήμαρχος-Πρίγκιπας να φυτέψει πλατάνια στο καμίνι. Έλεος κάπου, συνέλθετε με τις φαντασιώσεις σας.
Υ.Γ. Το αρμόδιο τμήμα Πρασίνου του Δήμου Αθηναίων φέρει τεράστια ευθύνη. Στο δυναμικό του πέρα από τον κύριο Τεντόμα, έχει ειδικούς, επιστήμονες, που μπορούσαν να βάλουν φρένο στην παράνοια. Όμως όχι, κάποιος θέλει να φαντασιώνεται πως σε 100 χρόνια ο κόσμος θα λέει «Α, να ο Πλάτανος του Πρίγκιπα Μπακογιάννη», άσχετα αν θα συνεχίζει «που στέρησε πολύτιμο νερό από ανθρώπους και ζώα και κατέστρεψε τις υποδομές του κέντρου της Αθήνας»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου