Κακή συνήθεια τείνουν να γίνουν οι επίσημες επισκέψεις εκ Γερμανίας ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να δέχεται και πάλι Γερμανό καγκελάριο σε ημέρα μνήμης και απώλειας χιλιάδων ελληνικών ψυχών και με τον κύριο Σολτσ μάλιστα να χάνει τα λόγια του στη σχετική συνέντευξη τύπου σε ερώτηση όσο αφορά τις Γερμανικές αποζημιώσεις!
Και για να ερμηνεύσουμε σωστά το τελευταίο, η Γερμανία δεν μας χρωστάει απλώς λεφτά από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Είναι πολύ περισσότερα αυτά που οφείλει.
Στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων του 1946, η 19μελής Διασυμμαχική Επιτροπή υποχρέωσε τη Γερμανία να καταβάλει πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ (αγοραστικής αξίας 1938) για την καταστροφή υποδομών και οικονομίας της χώρας. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 108 δισ. Ευρώ χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξε (σημειωτέον ότι η Ελλάδα έχασε το 13% του πληθυσμού της στην Κατοχή),Τις ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ που επιδικάστηκαν στη Διάσκεψη των Παρισίων το 1946 (σημειωτέον ότι οι Γερμανοί έκαψαν 1700 Ελληνικά Χωριά προκαλώντας 130 Ολοκαυτώματα),Την αποπληρωμή του ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ που η Ελλάδα εξαναγκάστηκε να χορηγήσει στη ναζιστική Γερμανία το 1942, το ύψος του οποίου είχε υπολογιστεί από την τότε γερμανική υπηρεσία στις αρχές του 1945 σε 476 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα. Σήμερα το ποσό αυτό υπολογίζεται από τους περισσότερους ερευνητές σε 8,5 με 11 δις ευρώ, ενώ ορισμενοι το ανεβαζουν στα 54 δις ευρω.Την επιστροφή των ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΩΝ που λεηλάτησαν οι Γερμανοί από Ελληνικά Μουσεία και Ανασκαφές
Οι Αποζημιώσεις - επανορθώσεις επίσης αφορούν όχι μόνο αυτές από κράτος προς κράτος αλλά και αυτές από κράτος προς πολίτες- θύματα εγκλημάτων πολέμου, πολλοί εκ των οποίων για πολλά χρόνια ζητούσαν αποζημιώσεις αλλά ακόμη κι αν αυτές «επιδικάζονταν», προσέκρουαν στην προστατευτική ισχύ του άρθρου 5 του Συμφώνου του Λονδίνου του 1953, σύμφωνα με το οποίο το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών πολεμικών οφειλών αναβαλλόταν μέχρι την επανένωση των δύο Γερμανιών, αν και όποτε συνέβαινε αυτή.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι λίγα χρόνια μετά, το 1956, έγινε συνάντηση στη Χάγη από εκπροσώπους των κυβερνήσεων της Γαλλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου για τη απαίτηση της καταβολής αποζημιώσεων και στα θύματα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, πρωτοβουλία στην οποία ανταποκρίθηκαν αμέσως η Δανία, η Νορβηγία και η Μεγάλη Βρετανία ενώ η Ελλάδα όχι, καθώς εποίκειτο η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Τέοντορ Χόυς στη χώρα και οι ελληνικές Αρχές θεωρούσαν «άκομψο» να προσχωρήσουν στην πρωτοβουλία τη δεδομένη στιγμή.
Μόνο έπειτα από τεράστια πίεση από διάφορες πλευρές η κυβέρνηση Καραμανλή αναγκάστηκε να συμμετάσχει χωρίς όμως να ιδρώνει το αφτί από τη Γερμανική πλευρά.
Η ιστορία συνεχίζεται το ίδιο θλιβερή έως και σήμερα με τον κύριο Σολτς να συνεχίζει την προκλητική γερμανική στάση με την συνέντευξη του στα “ΝΕΑ” λέγοντας ότι “νομικά και πολιτικά το ζητημα των επανορθώσεων εχει λήξει”.
Κανείς δεν μας εξηγεί όμως αν πραγματικά οι νομικές εκκρεμότητες έχουν να κάνουν με την επίδοση των αποζημιώσεων από τη Γερμανία ή αν η Γερμανία έχει “ήδη δώσει τα χρήματα” όπως είχε οριστεί από την 19 μελούς Διασυμμαχική Επιτροπή των Παρισίων το 1946 και υπάρχουν διαδικασίες για την εκταμίευση τους.
Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά!
Μια Ελλάδα που γονάτισε από την επιβολή Μνημονίων και δυσβάσταχτων όρων από αυτά, πως είναι δυνατόν να προχωράει στην υπογραφή και πραγμάτωση τους, μέσω των κυβερνητών της ενώ η ηττημένη πολέμου Γερμανία δεν έδωσε ποτέ τις οφειλές της;
Πως γίνεται σήμερα, η εξωτερική πολιτική όλων των κυβερνήσεων να έχουν καταστήσει την Γερμανία ισχυρή οικονομική δύναμη στις πλάτες και στον πλούτο των Ελλήνων προγόνων μας και η Ελλάδα είναι να είναι πλέον αποικία - χρέους λόγω της πολιτικής λιτότητας που απαιτεί η Γερμάνια;
Πως γίνεται να υπάρχουν δύο μέλη σε Ε.Ε. Και ΝΑΤΟ με τέτοιες οικονομικές και όχι μόνο εκκρεμότητες μεταξύ τους και να μην μιλάει κανένας από τους εταίρους για την αλήθεια του δικαίου;
Το δίκαιο δεν πρέπει επιτέλους κάποτε να επικρατήσει σε αυτή τη χώρα; Ο πατέρας του πατέρα μου που άφησε την τελευταία του πνοή στο Νταχάου και όλες αυτές οι χιλιάδες ψυχές των προγόνων μας πώς θα αποζημιωθούν;
Η Πολωνία πάντως μόλις πριν λίγο καιρό, την 1η Σεπτεμβρίου 2022 έκανε ξεκάθαρα και πάλι επίσημο αίτημα για 1,3 τρισεκ. ευρώ ως πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία, μέσω του ηγέτη της του κυβερνώντος κόμματος, Γιάροσλαβ Κατσίνσκι κάτι που πρέπει να κάνουμε και εμείς.
Μελετώντας λίγο την ιστορία των αποζημιώσεων γίνεται σαφές ότι ακριβώς επειδή η Ιστορία επαναλαμβανόταν και τότε και θα επαναλαμβάνεται αν δεν αλλάξει κάτι, είναι απολύτως δίκαιο και απαραίτητο να γίνει οικονομικός έλεγχος στις διεθνής συμφωνίες και να αποδοθούν ευθύνες στην διαχείριση των χρημάτων του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου κουμπαρά!
Εμείς ως πολίτες μιας ποικίλως πληγωμένης και ρημαγμένης χώρας το ελάχιστο που οφείλουμε στους εαυτούς μας είναι να γίνει κάτι αντίστοιχο πρωτίστως μέσα στην ίδια μας τη χώρα.
Ωστόσο κάποιοι έχουν φροντίσει να βάλουν τα θεμέλια ήδη για κάτι τέτοιο έχοντας κάνει πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα με επιτροπές έρευνας και ελέγχου, όπως:
Επιτροπή Ελέγχου Δημοσίου Χρέους η οποία θα προβεί σε μια ενδελεχή έρευνα, για τον έλεγχο την αξιολόγηση και τη δομή του δημοσίου χρέους σε βάθος χρόνου, τόσου ώστε να αποδειχτεί στο σύνολο η αλήθεια, με την επικουρία ομάδας παγκοσμίως αποδεκτών εμπειρογνωμόνων ελεγκτών.
Επιτροπή ελέγχου για τη διαχείριση δημόσιου χρήματος.
Επιτροπή ελέγχου για τη διαχείριση δημόσιας περιουσίας, γεωστρατηγικών περιουσιών, συμβάσεις (πώλησης, ενοικίασης, διαχείρισης, κατασκευής),
Επιτροπή ελέγχου για όλα τα Δημόσια Ασφαλιστικά Ταμεία και όλων των άλλων ταμείων άμεσα ή έμμεσα σχετικών με αυτά, φανερών ή μυστικών... (Βλέπε ΕΔΩ)
Είναι αναπόφευκτο πλέον ... όλα θα ελεγχθούν σε βάθος χρόνου και θα διεκδικηθεί ότι μας ανήκει, είτε αρέσει είτε όχι!
Σύνταξη: Αμέρισσα Αποκρεμιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου