Λοιπόν, όπως ήδη θα έχουν υποψιαστεί πολλοί από σας, το «Βερέμης» δεν είναι ελληνικό επίθετο. Προέρχεται, πράγματι, από την τουρκική λέξη verem, που σημαίνει «χτικιό», «φθίση». Βερέμης δηλαδή είναι ο «χτικιάρης». Οι εν λόγω χτικιάρηδες όμως, μόλις εγκαταστάθηκαν στην Ελεύθερη Ελλάδα βρήκανε στο πι και φι την υγειά τους και πνίγηκαν στα λεφτά. Θέλετε την απόδειξη; Μπήτε σε ένα ασανσέρ πολυκατοικίας στην Αθήνα «μας» και δείτε τον μεγαλοπρομηθευτή ανελκυστήρων. Ποιος είναι;
Μπράβο σας, το βρήκατε: ΒΕΡΕΜΗΣ! Ο γιος του Βερέμη των ασανσέρ λοιπόν, αυτός ντε, ο Θάνος, που πιάνει στο στόμα του τον Κολοκοτρώνη, επειδή δεν μπορούσε (πριν από τη διάλυση των πανεπιστημίων από τους Τουρκοτζόγλου/Τούρκογλου, Κουλουμπή και Σβολόπουλο) να μπει σε ελληνικό πανεπιστήμιο, πήγε με τα λεφτά του μπαμπά του... πού αλλού; Στην Αμερική. Και αφού τέλειωσε τις «σπουδές» του στην Αμερική, πήγε στην Αγγλία, κατάφερε να πλασαριστεί στην Οξφόρδη και μετά, αφού συμπλήρωσε την «εκπαίδευσή» του στο Λονδίνο, ήρθε στην Αθήνα και τακίμιασε με τον Γιάννη Κολιόπουλο (για τον οποίο στη συνέχεια). Ένα το πάθος του, ένας ο καημός του: το Τανζιμάτ (ναι, όπως το ακούτε), δηλαδή ο εξευρωπαϊσμός της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που άρχισε το 1856 και θα έκανε την Τουρκία σύγχρονο κράτος δικαίου, όπου όλοι θα ζούσανε ευτυχισμένοι κ.λπ. (Θυμηθείτε τι είχαμε γράψει για τον παπού του Σβολόπουλου και συνδυάστε τα).
Και τώρα, αφού τάπαμε για τον Βερέμη, ας ξαναπιάσουμε την ιστορία μας από εκεί που την είχαμε αφήσει.
* * *
Είμαστε στο 1989, στην Αθήνα! Ο Μητσοτάκης τρώει σίδερα: «Κάθαρση!», κραυγάζει. «Εδώ και τώρα!» Οι αφελείς τον πιστεύουνε και... περιμένουνε την... κάθαρση. Εντάξει! Καθώς όμως οι ανόητοι περιμένουνε να δούνε τον Αντρέα Παπανδρέου στη... φυλακή γίνονται τα εξής σημαντικά:
Α) Ο Κ. Σβολόπουλος κατοχυρώνει τη θέση του στα Αρχεία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του θείου (θα εξηγήσουμε αργότερα τι σήμαινε αυτό) και πλασσάρεται ως «δεξιός» φοβερός και τρομερός, με ολόκληρη τη «Νέα Δημοκρατία» πίσω του να τον στηρίζει με αλαλαγμούς. Το αποτέλεσμα; Βγαίνει καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ανοίγει τον δρόμο για τον Αντώνη Λιάκο. Ναι, ναι, όπως το ακούτε! Διότι το σκεπτικό ήταν το εξής: Βγάλαμε τον Σβολόπουλο, άνθρωπο του Καραμανλή, δεξιό, δεξιότατο, γιο του συνεργάτη του Μεταξά, να μην εκλέξουμε κι έναν αριστερό; Ε, να τον εκλέξουμε! Κι έτσι βγήκε ο Λιάκος. (Και αυτή την ιστορία θα την αναλύσουμε στη συνέχεια).
Β) Ο Θ. Κουλουμπής αρπάζει το ΕΛΙΑΜΕΠ. Εδώ χρειάζεται προσοχή! Το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής) είχε ιδρυθεί από ανώτατους αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς, οι οποίοι είτε δεν καταλάβαιναν τι γίνεται ή ήτανε στο κόλπο. Προσωπικώς πιστεύω ότι ήτανε στο κόλπο και μια χαρά καταλάβαιναν τι γίνεται. Και τούτο, διότι αντίθετα από ό,τι γενικώς πιστεύει ο –αφελής, μονίμως εξαπατημένος- λαός η φυσική τάση ειδικώς των στρατηγών είναι προς τα αριστερά. Και για να μην σας κουράζω με παραδείγματα της Πολιτικής Επιστήμης από την Ευρωπαϊκή Ιστορία, κοιτάξτε τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα. Αντίθετα, οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί του Ναυτικού και συχνά και της Αεροπορίας κινούνται προς τα δεξιά. Αλλά και εδώ αποδείχτηκε πρωτοπόρος η Ελλάδα μας, εφόσον είναι μοναδικό παράδειγμα χώρας η ναυτική ηγεσία της οποίας αποδείχτηκε ακραιφνώς μαρξιστική και σοσιαλδημοκρατική.
* * *
Όπως και να είναι, οι –επίσης- φοβεροί και τρομεροί στρατηγοί που είχανε φτιάξει το ΕΛΙΑΜΕΠ το παραδίδουνε στον Κουλουμπή. Και μόλις μπαίνει ο Κουλουμπής στο ΕΛΙΑΜΕΠ αναδεικνύεται ο τζούνιορ της παρέας, ο Γιάννης Βαληνάκης (ναι, ναι, ξέρετε, ο κολλητός του Κωστάκη Καραμανλή και της Νατάσας, επίσης καθηγητής στο Πολιτικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών, υφυπουργός Εξωτερικών επί «Νέας Δημοκρατίας» - φωτο). Η μητέρα του Βαληνάκη ήταν εκπαιδευτικός, γυμνασιάρχης, από εκείνους που θέλανε να κατασπαράξουνε ζωντανούς δεκάδες κομμουνιστές επί ΕΡΕ (1956-1963), λιγότερους επί στρατιωτικού καθεστώτος (1967-1974) και από τις 4.00 το απόγευμα της 24ης Ιουλίου 1974 βρεθήκανε ακραιφνείς δημοκράτες. Ο Γιάννης Βαληνάκης λοιπόν είχε το προσόν ότι είχε σπουδάσει στη Γαλλία και όχι στην Αμερική. Επιπλέον, λόγω της μητέρας του, πολλοί τον ξέρανε και λέγανε: «Ε, τη μάνα του την ξέραμε! Το ίδιο θάναι κι αυτός!» Προωθείται λοιπόν ο Βαληνάκης, κατεβαίνει από το πανεπιστήμιο Θράκης όπου ήτανε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κάνει δυο κινήσεις, οι οποίες έδειξαν καθαρά πού πήγαινε το πράγμα.
Μπράβο σας, το βρήκατε: ΒΕΡΕΜΗΣ! Ο γιος του Βερέμη των ασανσέρ λοιπόν, αυτός ντε, ο Θάνος, που πιάνει στο στόμα του τον Κολοκοτρώνη, επειδή δεν μπορούσε (πριν από τη διάλυση των πανεπιστημίων από τους Τουρκοτζόγλου/Τούρκογλου, Κουλουμπή και Σβολόπουλο) να μπει σε ελληνικό πανεπιστήμιο, πήγε με τα λεφτά του μπαμπά του... πού αλλού; Στην Αμερική. Και αφού τέλειωσε τις «σπουδές» του στην Αμερική, πήγε στην Αγγλία, κατάφερε να πλασαριστεί στην Οξφόρδη και μετά, αφού συμπλήρωσε την «εκπαίδευσή» του στο Λονδίνο, ήρθε στην Αθήνα και τακίμιασε με τον Γιάννη Κολιόπουλο (για τον οποίο στη συνέχεια). Ένα το πάθος του, ένας ο καημός του: το Τανζιμάτ (ναι, όπως το ακούτε), δηλαδή ο εξευρωπαϊσμός της οθωμανικής αυτοκρατορίας, που άρχισε το 1856 και θα έκανε την Τουρκία σύγχρονο κράτος δικαίου, όπου όλοι θα ζούσανε ευτυχισμένοι κ.λπ. (Θυμηθείτε τι είχαμε γράψει για τον παπού του Σβολόπουλου και συνδυάστε τα).
Και τώρα, αφού τάπαμε για τον Βερέμη, ας ξαναπιάσουμε την ιστορία μας από εκεί που την είχαμε αφήσει.
* * *
Είμαστε στο 1989, στην Αθήνα! Ο Μητσοτάκης τρώει σίδερα: «Κάθαρση!», κραυγάζει. «Εδώ και τώρα!» Οι αφελείς τον πιστεύουνε και... περιμένουνε την... κάθαρση. Εντάξει! Καθώς όμως οι ανόητοι περιμένουνε να δούνε τον Αντρέα Παπανδρέου στη... φυλακή γίνονται τα εξής σημαντικά:
Α) Ο Κ. Σβολόπουλος κατοχυρώνει τη θέση του στα Αρχεία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του θείου (θα εξηγήσουμε αργότερα τι σήμαινε αυτό) και πλασσάρεται ως «δεξιός» φοβερός και τρομερός, με ολόκληρη τη «Νέα Δημοκρατία» πίσω του να τον στηρίζει με αλαλαγμούς. Το αποτέλεσμα; Βγαίνει καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ανοίγει τον δρόμο για τον Αντώνη Λιάκο. Ναι, ναι, όπως το ακούτε! Διότι το σκεπτικό ήταν το εξής: Βγάλαμε τον Σβολόπουλο, άνθρωπο του Καραμανλή, δεξιό, δεξιότατο, γιο του συνεργάτη του Μεταξά, να μην εκλέξουμε κι έναν αριστερό; Ε, να τον εκλέξουμε! Κι έτσι βγήκε ο Λιάκος. (Και αυτή την ιστορία θα την αναλύσουμε στη συνέχεια).
Β) Ο Θ. Κουλουμπής αρπάζει το ΕΛΙΑΜΕΠ. Εδώ χρειάζεται προσοχή! Το ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Εξωτερικής Πολιτικής) είχε ιδρυθεί από ανώτατους αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς, οι οποίοι είτε δεν καταλάβαιναν τι γίνεται ή ήτανε στο κόλπο. Προσωπικώς πιστεύω ότι ήτανε στο κόλπο και μια χαρά καταλάβαιναν τι γίνεται. Και τούτο, διότι αντίθετα από ό,τι γενικώς πιστεύει ο –αφελής, μονίμως εξαπατημένος- λαός η φυσική τάση ειδικώς των στρατηγών είναι προς τα αριστερά. Και για να μην σας κουράζω με παραδείγματα της Πολιτικής Επιστήμης από την Ευρωπαϊκή Ιστορία, κοιτάξτε τι γίνεται σήμερα στην Ελλάδα. Αντίθετα, οι ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί του Ναυτικού και συχνά και της Αεροπορίας κινούνται προς τα δεξιά. Αλλά και εδώ αποδείχτηκε πρωτοπόρος η Ελλάδα μας, εφόσον είναι μοναδικό παράδειγμα χώρας η ναυτική ηγεσία της οποίας αποδείχτηκε ακραιφνώς μαρξιστική και σοσιαλδημοκρατική.* * *
Όπως και να είναι, οι –επίσης- φοβεροί και τρομεροί στρατηγοί που είχανε φτιάξει το ΕΛΙΑΜΕΠ το παραδίδουνε στον Κουλουμπή. Και μόλις μπαίνει ο Κουλουμπής στο ΕΛΙΑΜΕΠ αναδεικνύεται ο τζούνιορ της παρέας, ο Γιάννης Βαληνάκης (ναι, ναι, ξέρετε, ο κολλητός του Κωστάκη Καραμανλή και της Νατάσας, επίσης καθηγητής στο Πολιτικό τμήμα του πανεπιστημίου Αθηνών, υφυπουργός Εξωτερικών επί «Νέας Δημοκρατίας» - φωτο). Η μητέρα του Βαληνάκη ήταν εκπαιδευτικός, γυμνασιάρχης, από εκείνους που θέλανε να κατασπαράξουνε ζωντανούς δεκάδες κομμουνιστές επί ΕΡΕ (1956-1963), λιγότερους επί στρατιωτικού καθεστώτος (1967-1974) και από τις 4.00 το απόγευμα της 24ης Ιουλίου 1974 βρεθήκανε ακραιφνείς δημοκράτες. Ο Γιάννης Βαληνάκης λοιπόν είχε το προσόν ότι είχε σπουδάσει στη Γαλλία και όχι στην Αμερική. Επιπλέον, λόγω της μητέρας του, πολλοί τον ξέρανε και λέγανε: «Ε, τη μάνα του την ξέραμε! Το ίδιο θάναι κι αυτός!» Προωθείται λοιπόν ο Βαληνάκης, κατεβαίνει από το πανεπιστήμιο Θράκης όπου ήτανε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κάνει δυο κινήσεις, οι οποίες έδειξαν καθαρά πού πήγαινε το πράγμα.Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΙΑΜΕΠ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ (ΜΕΡΟΣ Γ΄) ΤΟΥΡΚΟΤΖΟΓΛΟΥ Ή ΤΟΥΡΚΟΓΟΥ Ή ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ - ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ - ΚΟΥΛΟΥΜΠΗΣ - ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΕΘΝΟΥΣ
Δηλαδή:1) Προαναγγέλλει το σχέδιο Ανάν (από το 1989) και 2) εξηγεί ότι τα σλαβομακεδονικά είναι γλώσσα αναγνωρισμένη από την Ελλάδα (!), αλλά όχι και πολύ διαδεδομένη. (ΕΛΙΑΜΕΠ, Η σημερινή Γιουγκοσλαβία, Αθήνα 1990, σελίδα 90).
Μερικοί φωνάξανε. Δε βαριέσαι! Ποιος τους άκουγε! Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος έστειλε, στις 26 Σεπτεμβρίου 1989 γράμμα στον ίδιο τον Βαληνάκη (με κοινοποίηση στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών) με την οποία τον αποκαλούσε φίδι, εφιάλτη, προδότη και του συνιστούσε να πάει να κρεμαστεί, όπως ο Ιούδας.
Και πάλι δε βαριέσαι! Κανείς δεν άκουσε τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και ο Βαληνάκης δεν αυτοκτόνησε όπως ο Ιούδας. Έκανε τον χαζό και αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο, γιατί σε λίγα μόνο χρόνια έγινε υφυπουργός Εξωτερικών.
Κορόϊδο ήτανε;
Χριστοφόρος
Δηλαδή:1) Προαναγγέλλει το σχέδιο Ανάν (από το 1989) και 2) εξηγεί ότι τα σλαβομακεδονικά είναι γλώσσα αναγνωρισμένη από την Ελλάδα (!), αλλά όχι και πολύ διαδεδομένη. (ΕΛΙΑΜΕΠ, Η σημερινή Γιουγκοσλαβία, Αθήνα 1990, σελίδα 90).
Και πάλι δε βαριέσαι! Κανείς δεν άκουσε τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο και ο Βαληνάκης δεν αυτοκτόνησε όπως ο Ιούδας. Έκανε τον χαζό και αποδείχτηκε ότι είχε δίκιο, γιατί σε λίγα μόνο χρόνια έγινε υφυπουργός Εξωτερικών.
Κορόϊδο ήτανε;
Χριστοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου